Artykuły: Michał Gulik

Artykuł jest próbą przeformułowania feministycznych badań nad mediami z perspektywy teorii aktora-sieci (ANT) w ujęciu Bruno Latoura. Autorzy poddają krytyce współczesne gender i queer studies, które powtarzają błędy socjologii krytycznej. W ostatecznym rozrachunku badania nad płcią i seksualnością w mediach osuwają się w teorię spisku, radykalny tekstualizm lub naiwny reprezentacjonizm. Odrzucając zarówno konstruktywizm społeczny jak i śladowy, ale wciąż istniejący, esencjalizm, autorzy starają się nakreślić ogólne parametry latouriańsko-feministycznej teorii mediów. Ich projekt stara się dowieść, że doświadczenie płci i seksualności można ujmować jako splot ludzkiego i nie-ludzkiego, gdzie media stają się pełnoprawnymi aktorami, a nie tylko pośrednikami lub „kontekstowymi” obiektami.