Artykuły: Piotr Seweryn Rosół

Stała wystawa berlińskiego Schwules Museum potraktowana jako tekst historyczny i historiograficzny zarazem, jako miejsce pamięci oraz instytucja kształtująca i narzucająca pewien obraz przeszłości, jako kolekcja dyskursów naukowych i archiwum dostarczające model poznania, poddana zostaje krytycznej lekturze w horyzoncie nowej humanistyki, umieszczona między historią homoseksualizmu a homo-historią, a zatem między narracją uniwersalistyczną w obrębie tradycyjnej akademickiej „wielkiej opowieści”, wykluczającej „inność” na gruncie systemu „władza-wiedza-rozkosz” a auto- przeciw- historią zaprzęgniętą do walki o sprawiedliwość i do nowej polityki tożsamości, wspartą instrumentarium metodologicznym queer theory, gay and lesbian studies.