Artykuł ten stanowi wprowadzenie do problematyki automatyzacji rozgrywki w grach crowdsourcingowych. Omawia role dwóch typów podmiotów grających – ludzi
i algorytmów – na przykładzie gier crowdsourcingowych nauki obywatelskiej (ang. citizen science games). Gry te charakteryzuje przeznaczenie naukowe. Poprzez wykonywanie rozmaitych wirtualnych zadań gracze wspierają badaczy wielu dyscyplin naukowych w analizie danych i rozwiązywaniu określonych problemów. Jednocześnie zaś trenują w ten sposób samouczące się algorytmy, które w przyszłości będą mogły wyręczyć człowieka. Chociaż artykuł koncentruje się na jednym typie gier, celem autorki jest wskazanie możliwych kierunków rozwoju opisywanego zjawiska. Problem automatyzacji rozgrywki jest prezentowany w szerszym kontekście automatyzacji oraz relacji człowiek-maszyna-algorytm.
Słowa kluczowe automatyzacja rozgrywki, gracz algorytmiczny, gry crowdsourcingowe, gry citizen science