Celem tekstu jest przybliżenie kategorii mitu w ujęciu Piera Paola Pasoliniego wykorzystanej do analizy powojennego społeczeństwa konsumpcyjnego na przykładzie dwóch figur mitycznych: Edypa i Medei. Ramą badawczą, jakiej użyje się przy spojrzeniu na omawianą tematykę będzie teoria mitu a także myśl Antonia Gramsciego oraz Waltera Benjamina, od których Pasolini uczył się patrzenia na klasowość i konsumpcjonizm. W pierwszej części artykułu wskazuje się na wyraźną analogię między teorią hegemonii Gramsciego oraz Benjaminowskim ujęciem kapitalizmu jako religii a twórczością filmową i literacką Pasoliniego. Druga część tekstu pokrótce analizuje filmy Król Edyp oraz Medea jako historyczny obraz społeczeństwa i tęsknotę za przeszłością.
Słowa kluczowe: Pier Paolo Pasolini, mit, marksizm, polityka, Król Edyp, Medea