Artykuły: Wiesław Przybyła

Artykuł jest próbą opisu funkcji i artystycznych form motywu zwierzęcia w sztuce i literaturze. Teza podstawowa tych rozważań brzmi: zwierzęcość uznawana jest w wytworach kultury za formę identyfikacji nie mniej ważną niż sfera mentalna. Tu należy przede wszystkim upatrywać źródeł popularności symboliki zwierzęcej w kulturze. Zwierzę dla artystów to nie tylko materiał ikonograficzny czy też nośny symbol, za pośrednictwem którego twórcy manifestują swój stosunek do świata. W artykule dokonano systematyzacji zagadnienia funkcji estetycznych zwierząt w dziełach literackich i plastycznych, formułując podstawowe kategorie związków pomiędzy sztuką a obrazami animalnymi. Antropomorfizacja zwierząt, zoomorfizacja człowieka, symbolizacja motywu, stopień konwencjonalizacji, ujęcia naturalistyczne — to tylko część problemów, jakie należy odczytać i rozwiązać, opracowując kulturowe i artystyczne bestiaria.