Artykuł opisuje powojenne próby stworzenia modelu kultury PRL-u w oparciu o wartości literatury ludowej. Promując kulturę i literaturę chłopską jako atlernatywną dla politycznie promowanej kultury opartej na wartościach i osiągnięciach klasy robotniczej, publicyści skupieni wokół czasopisma „Warszawa” jednocześnie utrudnili zbadanie i opisanie sytuacji wsi i jej mieszkańców w okresie okupacji niemieckiej, a szczególnie stosunku chłopów do ukrywających się Żydów.
Słowa kluczowe: prasa społeczno-kulturalna, kultura PRL, literatura ludowa, klasa robotnicza, „Warszawa”