Artykuły: Bożena Shallcross

Oderwany od oryginalnego tekstu cytat literacki masowo rozpowszechnia się w kulturze popularnej–mobilny i dostępny, inskrybowany na przedmiotach codziennego użytku. Wpisując ten proces w kontekst postępującej cyfryzacji literatury osłabiającej status książki drukowanej jako symbolicznego centrum kultury, dowodzę że cytat staje się prostetyczną i widmową pozostałością po niej. Praktyka hybrydowego zespolenia cytatu z jego materialnym nośnikiem wspiera jak dotąd często odrzucaną hipotezę teoretyczną określoną tutaj jako przedmiot tekstualny.

Słowa kluczowe: codzienność, cytat, dygitalizacja, inskrypcja, kodeks, książka elektroniczna, materialność, mobilność inskrypcji, nieczytelność, przedmiot tekstualny, widmowość, uprzedmiotowienie cytatu.

Autorka przeprowadza rekonesans obszaru nauczania kanonu literatury polskiej jako obcej na wyższych uczelniach w Ameryce Płn. Ustalając jego zasadniczą odmienność (i jej przyczyny) wobec rozumienia i funkcjonowania kanonu obowiązującego w kraju, proponuje, aby go nazwać kanonem transatlantyckim.

.

Jako punkt wyjścia autorka obrała rozmyślania Ulricha Gumbrechta na temat obecności i znaczenia zawarte w jego książce The Production of Presence, zaś właściwym przedmiotem tego artykułu jest rodzaj przed-dyskursywnego doznania jawiącego sie jako zachwyt wiodący do zatracenia się podmiotu w dziele sztuki. Autorka dąży do umiejscowienia owego psycho-fizjologicznego rezonansu, pojmowanego jako nie-Kantowski moment estetyczny, w ramach uniwersyteckiego nauczania literatury obcej.

Autorka skupia się na przedmiotach materialnych i ludzkim ciele jako śladach-świadectwach, które miały ulec zniszczeniu w myśl ekonomii Holokaustu

Zapis epifanijnej lektury tekstów malarskich w eseistyce pisarza

Rozmowa z Fredem Nicolsem, wykładowcą na City University of New York, o przewartościowaniach na akademickich listach lektur