Tematem tego artykułu będzie fenomen przemieszczenia badacza w polu akademickim osadzony w kontekście społecznych obiegów wiedzy – zarówno wewnątrz zinstytucjonalizowanego świata nauki, jaki i między akademią oraz instytucjami kultury i sztuki, zajmującymi się popularyzacją wiedzy naukowej na różnych poziomach: eksperckich, recenzenckich, kuratorskich, badawczych oraz artystycznych. Studium przypadku stanowić będzie akademickie przemieszczenie między naukami filologicznymi i kulturoznawczymi, a także między tekstocentrycznie zorientowanym literaturoznawstwem a pozatekstową (lub kontekstową) orientacją badawczą sound studies, postrzegane je jako formę poszukiwania tego, co nielogocentryczne lecz obdarzone znaczeniem i sensotwórcze (jak dźwięk, medium czy technologia) – choćby jako punkt oporu wobec dyskursów dominacji lub dominacji dyskursu. W celu opisania tego procesu oraz jego doświadczenia wykorzystane zostaną narzędzia autoetnografii krytycznej, a także antropologiczne kategorie „bycia-nie-na-miejscu” oraz „głębokiej gry” jako operacyjne pojęcia określające cyrkulację wiedzy akademickiej.
Słowa kluczowe: humanistyka, obiegi wiedzy, autoetnografia, filologia, sound studies