Artykuły: Andrzej Zawadzki

Autor wyróżnia trzy podstawowe obszary problemowe, w których relacje między zjawiskiem mimesis a szeroko pojętym doświadczeniem religijnym są szczególnie dobrze widoczne. Pierwszy z nich to archaiczne znaczenia mimetyczności, związane z rytualnym tańcem i podkreślające partycypację człowieka w kosmicznym ładzie. Drugi obszar to naśladowanie pojęte jako kroczenie za kimś/czymś (greckie akolutheo, łacińskie sequere), uznawanym za etyczny wzór. Trzeci wreszcie obszar to koncepcja tzw. obrazu prawdziwego, któremu przyznaje się funkcję rewelatorską i szczególny status w kulturze. Na tradycję obrazu prawdziwego złożyły się dwa źródła-greckie obrazy „naturalne”, mieszczące się w porządku fysis, a nie techne, i chrześcijańskie obrazy święte, których najlepszym przykładem jest ikona. W szkicu poddana została dyskusji mimetyczna struktura „obrazu prawdziwego” w opozycji do głównych koncepcji obrazowości, wypracowanych przez nowożytność. W ostatniej część szkicu Mimesis-konteksty religijne wprowadzone zostało rozróżnienie na obraz i ślad, które wywodząc się z myślenia religijnego, odgrywa istotną rolę we współczesnej estetyce.

Autor uznaje tradycję nihilizmu w jego Nietzscheańskiej i Heideggerowskiej wersji za przydatną do interpretacji wielu ważnych zjawisk dwudziestowiecznej sztuki i literatury. Stawia tezę, iż ontologia słaba, w swych różnych wersjach, nie tylko znalazła dobitny wyraz w nowoczesnej sztuce i literaturze, lecz wręcz ukształtowała jej ontologiczne i estetyczne podstawy. Autor skupia się na tym jak różne praktyki, dyskursy i dziedziny ludzkiej ekspresji usiłowały nazywać to zjawisko, które postrzega nie tylko jako akademicki problem, ale jako żywe doświadczenie naszych czasów.

Rozważania nad zagadnieniem myśli słabej, formułowanym przez G. Vattimo w Końcu nowoczesności

Szkic poświęcony metaforyce słabości, którą posługują się obydwaj filozofowie w opisie doświadczenia ontologicznego i epistemologicznego

Recenzja. Henryk Markiewicz Dopowiedzenia. Rozprawy i szkice z wiedzy o literaturze, Kraków 2000

Artykuł przedstawia różnorodne klucze interpretacyjne, które można zastosować do pism Brzozowskiego

Recenzja. Jerzy Jarzębski Podglądanie Gombrowicza, Kraków 2001

O pokrewieństwach łączących narrację autobiograficzną Dziennika Bronisława Malinowskiego z jego pisarstwem etnograficznym

O antynomicznych napięciach towarzyszących autoprezentacji filozofującego ja