Trwające przez dziesięciolecia zgłębianie tajemnicy, jaką wciąż pozostaje Gadka (Fraszki III 78), nie przybliża do analityczno-interpretacyjnego konsensusu. Autorzy poszczególnych odpowiedzi na pytanie, które stawia sześciowersowy epigram, swą „wiedzę” badacza niejako wieńczą „wiarą” w to, że właśnie ich pomysł powinien zostać uznany za finalne rozwiązanie tajemnicy Gadki. Zarazem czymś poznawczo ważkim jest sam tryb formułowania analiz czy interpretacji wiodących do poszczególnych rozwiązań. Równie ważne jak wielorakie odpowiedzi na pytanie o „źwierzę o jednym oku” powinno być spojrzenie na różne sposoby mierzenia się z wyzwaniem, które stanowi Gadka.
Słowa kluczowe: Jan Kochanowski, Gadka, analiza, interpretacja, metodologia