W swoim artykule przedstawiam próbę interpretacji villanelli Stanisława Barańczaka pt. Co mam powiedzieć otwierającej tom Widokówka z tego świata. Szczególną uwagę poświęcam analizie zastosowanych przez poetę chwytów formalnych na poziomie wersyfikacyjnym i w warstwie rytmiczno-brzmieniowej: skłonności do wykorzystywania współbrzmień, aliteracji i upodobnień dźwiękowych, homofonii i homografii, pozornych przejęzyczeń i paronomazji. Staram się dowieść, że zasadą konstrukcyjną wiersza jest powtórzenie z wkradającym się weń przemieszczeniem brzmieniowym lub graficznym, wskazujące na coś, co nie może się uobecnić ani w języku, ani w czasie i przestrzeni. Próbuję pokazać, w jaki sposób poetyka wytwarza skomplikowane efekty znaczeniowe i jak przekłada się na problematykę dotyczącą m.in. relacji mowy i pisma, zakłóceń komunikacyjnych, filozofii języka, a ostatecznie także fundamentalnych zagadnień ontologicznych i teologicznych.
Słowa kluczowe: Stanisław Barańczak, villanella, poetyka, différance, mowa, pismo