Artykuł jest próba uchwycenia prawidłowości lektury zjawisk, zdarzeń i zachowań, których tekstowa, semiotyczna natura jest wielce nieoczywista. Takich jak: miasto, miejsce warunkujące tożsamość i wspólnotę czy – szerzej – kraj, z którym się jest związanym, np. Polska. Lektura tego rodzaju tekstów w dużej mierze polega na przekształcaniu rzeczywistości w znaki określonego rodzaju (ikony, indeksy, metafory, symbole). Takie kulturowe wartości jak Polska czytane są jak palimpsesty, których sens konstruowany jest z perspektywy, jaka przyjmuje podmiot lektury: są zawsze wyraźnie „czyjeś”. W artykule posłużono się interpretacjami katastrofy smoleńskiej jako przykładem lektury zdarzenia, którego znaczenie jest wyraźnie zależne od uwarunkowań ideologicznych.