Nowy numer 5/2018 „Tekstów Drugich” podejmuje różnorodne tematy, które spaja sformułowana we wstępie tytułowa idea „wyobraźni antynomicznej”, uzasadniająca łączenie odmiennych pojęć i praktyk w obrębie refleksji humanistycznej. W numerze publikujemy interpretacje pojedynczych utworów literackich (Leśmiana, Kochanowskiego, Odojewskiego, Lebovicia), zagadnienia istotne w twórczości różnych autorów (np. motywy kabalistyczne w twórczości Miłosza, myśl filmowa w tekstach Irzykowskiego, etnograficzne i folklorystyczne konteksty baśni Brzozowskiego, łączenie odmiennych tradycji muzycznych w piosenkach Dylana). Teksty z numeru 5/2018 dotyczą również problematyki mediów i komunikacji społecznej (społeczności fanowskie w internecie, przemiany reportażu literackiego, retoryka w staropolskich podręcznikach wymowy kościelnej), a także podejmują ogólną problematykę teoretyczną (relacje między modernizmem i awangardą w literaturze, systematyzacja i typologia ekfrazy, kodyfikacja geopoetyki jako orientacji badawczej literaturoznawstwa).

Nowy numer o wielkiej wojnie, a w nim blok tekstów tematycznych: Branach-Kallas o szoku wielkiej wojny we współczesnej literaturze, Piątek o odpolityczneniu pamięci narodowej, Sokołowska-Paryż o literackich konstrukcjach traumy kulturowej, Lorek-Jezińska o rocznicowych mobilizacjach pamięci, Szymański na temat fotografii traumatycznej oraz Sławek o wojnie jako zaciemnionej formie myślenia. Rozważania o pierwszej wojnie kontynuują Sadkowski w artykule o małych formach narracyjnych, Zielińska w tekście o historii form traum wojennych oraz Stachura, analizując traumę historyczną dotyczącą zatonięcia okrętu Mendi. W numerze również Kalaga pisze na temat negowania myślenia dychotomicznego i totalizującego u Blanchota, Michera – o konceptualizacji obrazu, Bednarczyk – o zindywidualizowanym podejściu do przekładu, Urbańczyk o ekonomii fandomu w dobie Internetu oraz Czerkies i Yongdeog o kategorii han w kulturze koreańskiej. Ponadto Zaleski pisze na temat Zniewolonego umysłu, Łukaszyk – o pisarstwie Fouada Larouiego oraz Zajas – o mechanizmach pola wydawniczego związanych z wydaniem esejów Kołakowskiego w 1960 roku. W numerze również tłumaczenia tekstów R. J. Wilson oraz M. Löschnigg oraz recenzje: Kowalcze-Pawlik na temat Portraits of Violence (S. Biernoff), Leociak o Nekrosie (E. Domańska) oraz Guderian-Czaplińska o Nekroperformansie (D. Sajewska).

Nowy numer o kategorii świadka i świadectwa, a w nim m. in. Leociak analizuje konieczność przedefiniowania kategorii świadectwa, Nizołek – etyczne i polityczne aspekty dawania świadectwa, Bilewicz – kategorię bystander’a, podobnie jak Sendyka, rozwijająca tę koncepcję, Borowski – przemiany kategorii świadka pod wpływem nowych mediów, Sugiera – sytuację badacza jako świadka, a Heydel – tłumacza jako świadka. Ponadto Tokarska-Bakir pisze na temat świadectwa sprawców, Kolarzowa – o antysemityzmie jako elemencie konstytutywnym polskiego habitusu, zaś Janicka wnioskuje o nowe kategorie opisu polskiego kontekstu Zagłady. Koprowska opisuje kategorię chłopskiego postronnego Zagłady, Kowalska-Leder – skalę wrogości polskiego społeczeństwa wobec Żydów z perspektywy świadka, Dauksza – dynamizm relacji ustanawiania świadka, a Haska – moment tworzenia się narracji o byciu świadkiem Zagłady. W numerze również Nycz pisze na temat badań nad świadczeniem w kategoriach podmiotowości, Czapliński – o literaturze polskiej poświęconej wypędzeniu Żydów z Polski w 1968, Bielik-Robson o Derridiańskiej poetyce i polityce świadczenia. Ponadto teksty interpretacyjne: Tomczok na temat Pożegnania z Marią, Osińskiego o dramacie Smocza 13, Kobielskiej o świadectwach na wystawach muzeów historycznych oraz Szczepan o relacjach wideo postronnych świadków Zagłady. Ponadto Małczyński rozważa nie-ludzką etykę świadka, a Smykowski koncepcję biologicznego świadectwa. Publikujemy także tłumaczenia: tekstu White’a o lekturze dyskursu świadka i Berlant o traumie i niewymowności oraz recenzje: Taczyńskiej na temat Polskiej kultury pamięci w XXI wieku oraz Marca (Poetyki pamięci) i Janika (Ślady Holokaustu w imaginarium kultury polskiej).

Nowy numer o ekokrytyce, a w nim m.in. Ubertowska analizuje teorie tekstu środowiskowego, Rybicka – koncepcję biopolis, Sugiera – ekologię roślin, Barcz – teorie hiperobiektów Mortona, Marzec – zjawisko znikania nie-ludzi, a Arbiszewski – zastosowanie teorii aktora-sieci do ekokrytyki. W numerze również Jarzębowska pisze o retoryce deratyzacji w PRL-u, Korczyńska-Partyka – o urbonaturze, Fitas – na temat avisacji, a Śniedziewska – o ptakach w twórczości Miłosza. Ponadto blok tekstów o roślinach: Karpowicz pisze o dzikiej naturze Białoszewskiego, Schollenberger – na temat granicy zwierzę–roślina u Darwina, Jakubowicz-Prokop – o formach podmiotowości w Wegetariance, Wandzel – o sztuce roślin, Zgoła – o roślinnej historii Paryża oraz Bednarek – o kategorii „roślinnej solidarności”. Zamieszczamy również artykuły dotyczące oddziaływania pejzażu na poetę i na antropologa (Łapiński), przejścia od ateizmu pojęcia do ateizmu bez pojęcia (Wróbel), zapomnianej metafory AIDS (Niziołek), genealogii nowoczesnej hamartii (Koczanowicz), spuścizny ideowej Irzykowskiego (Bolecki) oraz kategorii szibboletu (Muniak). W numerze publikujemy również tłumaczenie Lepkości T. Mortona oraz recenzję książki Realizm ekologiczny.

Nowy numer o antropologii przedtekstowej – dedykowany Annie Nasiłowskiej – a w nim Nycz na temat zmysłu udziału, Rakowski o perspektywie wydobywania wiedzy przedtekstowej w badaniach antropologicznych, Godlewski o projekcie antropologii doświadczenia Victora Turnera oraz Klekot o wiedzy asystemowej. Ponadto Patzer analizuje pojęcie „troski”, Filipkowski historię mówioną jako hermeneutykę losu, a Sikora sylwetkę Jeana Roucha. W numerze również tłumaczenia: Dalsgård na temat roli ciała w etnografii przedtekstowej, Hastrup o świadomości mięśniowej, Rapport o naturze ludzkiej, Irving o transformacji ciała i percepcji w podróży, Berman o psychoanalizie i utopii. Zamieszczamy również artykuły dotyczące kariery pojęcia chronotypu (Ulicka), biografii Teodory (Dory) Lebenthal (Samborska-Kukuć), performatywnych praktyk świadków Zagłady wobec nieupamiętnionych miejsc ludobójstwa (Szczepan) oraz relacji między awangardą a tekstem dromoskopowym (Kmiecik). Ponadto Tomasik analizuje reakcje na zburzenie cerkwi katedralnej Aleksandra Newskiego w Warszawie, Porzuczek – obecność obrazu-bólu w Miłości Michaela Hanekego, a Jagielski – kino Wajdy w kontekście afektywnym. W numerze publikujemy również recenzje: Sobolczyka na temat „Kosmosu” jako gabinetu luster (D. Suleja) oraz Michałowskiego o Po-widokach pustki (M. Czapigi).