Autorka analizuje dorobek badawczy Leonarda Neugera, skupiając się na problematyce nieprzystosowania i doświadczenia nieswojości. Twierdzi, że bezradność nie jest cechą immanentną, ale nabywaną, relacyjną. Odwołuje się do proponowanego przez Neugera terminu tranzytywności: relacji przechodnich, aktywności kierowanych dynamiką zależności. Ważnym aspektem jest doświadczenie dyskryminacji, które może zostać przez poszkodowaną jednostkę celowo przejęte przez wyzyskanie potencjału słabości, okazanie jej lub odegranie, obnażenie umowności cudzej pozycji wyższościowej. Kluczową figurą są imigranci/uchodźcy – ci, którzy muszą funkcjonować w sferze bezprawia lub na połowicznych prawach przybyszów. Dauksza przekonuje za Neugerem, że – niezależnie od rzeczywistych
Słowa kluczowe: Leonard Neuger, emigracja, antysemityzm, nieprzystosowanie, bezradność