Autorka uznaje tytułową definicję za najtrafniej korespondującą ze współczesnymi zastosowaniami pojęcia narracji w humanistyce

O tragicznych antynomiach, wzniosłości i mityzacji przeszłości we współczesnej literaturze nostalgicznej

Interpretacja wiersza Dialog z Trzech zim Czesława Miłosza

O kategoriach intensywności, aktywizmu i brzydoty w recepcji przesłania autora Genezis z Ducha przez twórców i krytyków początku XX wieku

Autor dostrzega podobieństwo dokonań obu pisarzy

Niewspółmierność przemijalności bytów przyrodniczych i trwałości dzieł sztuki wobec antynomii żałoby i melancholii

O roli jednostki i odrzuceniu idei postępu w historiozofii pisarza

Recenzja. Grażyna Borkowska, Cudzoziemki, Warszawa 1998

Recenzja. Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej, pod red. A. Brodzkiej i L. Burskiej, Warszawa 1998

Recenzja. Jacek Kopciński, Gramatyka i mistyka. Wprowadzenie w teatralną osobność Mirona Białoszewskiego, Warszawa 1997

Recenzja. Dobrochna Dabert, Zbuntowane wiersze. O języku poezji stanu wojennego, Poznań 1998

Postulat całościowego opisu polskiej literatury modernistycznej, uwzględniającego twórczość pisarzy emigracyjnych jako naturalną kontynuację ich dokonań międzywojennych

Krótki esej o przemijalności bytów przyrodniczych i trwałości dzieł sztuki

Artykuł wstępny do numeru Nostalgia, wzniosłość, przemijanie