Karol Irzykowski (1873-1944) był jednym z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku. Autor pierwszej powieści metafikcyjnej, najważniejszego i najbardziej radykalnego eksperymentu w prozie europejskiej (Pałuba, 1903). Równocześnie krytyk literacki, teatralny i filmowy, którego nowoczesny warsztat, bezkompromisowość i oryginalność były przez dziesięciolecia wzorem rzetelności analizy literackiej. Włodzimierz Bolecki pyta, dlaczego we współczesnej krytyce i literaturze Irzykowski stał się nagle nieobecny. Zdaniem autora współczesna kultura literacka i mechanizmy rynkowe wyparły wartości, które były fundamentami kultury humanistycznej w czasach Irzykowskiego: niezależność sądu, poszukiwanie prawdy, szacunek dla nauki, bezkompromisowość i bezinteresowność ocen.
Słowa kluczowe: Irzykowski, modernizm, krytyka literacka, kultura współczesna.