Artykuł przedstawia zainteresowanie Jana Śniadeckiego różnymi obszarami nauki i kultury, ze szczególnym uwzględnieniem wkładu w badanie i normatywizowaniem języka. Rozważania te wyjaśniają ostre, niewyważone wystąpienia uczonego skierowane przeciw Mickiewiczowi i Szekspirowi. Romantyzowanie wyobraźni, pobudzanie namiętności, sięganie po legendy, baśnie gusła miały – w jego opinii – szkodzić społeczności, która dopiero zaczynała się uczyć.
Słowa klucze: Oświecenie, romantyzm, nauka, literatura, edukacja