Recenzja. Pamiętnik pacjentki, wyb. A. Wizel, oprac. D. Danek, Kraków 2001

Recenzja. Krystyna Wilkoszewska Sztuka jako rytm życia. Rekonstrukcja filozofii Johna Deweya, Kraków 2003

Recenzja. Słownik realizmu socjalistycznego, red. Z. Łapiński, W. Tomasik, Kraków 2004

Recenzja. Jacek Gutorow Na kresach człowieka. Sześć esejów o dekonstrukcji, Opole 2001

Recenzja. Wokół gotycyzmów. Wyobraźnia, groza i okrucieństwo, red. G. Gazda, A. Izdebska, J. Płuciennik, Kraków 2002

Recenzja. Józef Wróbel Miara cierpienia. O pisarstwie Adolfa Rudnickiego, Kraków 2004

O czasowym charakterze traumy, która zawsze wydarza się za wcześnie, a jej rozumienie przychodzi za późno

Autorka omawia sposób, w jaki ludzie opowiadają o śmierci swoich rodziców, rozważając, co z tego wynika dla ich własnej tożsamości

Zagłada, jako wyzwanie dla literaturoznawstwa, nakazuje rozstać się z marzeniami o syntezie i z samym myśleniem syntetyzującym, a jednocześnie nakłania do przemyślenia rzeczy podstawowych

Przedmiotem refleksji Autora są narracje o wskrzeszeniu, rozumianym w sensie antropologicznej metafory, jak w przypadku ocalonych z egzekucji

Artykuł, wykorzystujący wątki myśli G. Agamena, jest próbą odpowiedzi na pytanie, jak przebiegała transformacja więźniów obozowych w dziwne istoty, zwane muzułmanami

Autorka umieszcza pracę Libery zarówno w kontekście sztuki na temat Holokaustu, jak i polskiej kultury powojennej

Autor analizuje model sztuki o Holokauście, który wykorzystuje na skalę wcześniej niespotykaną wizualne świadectwa Zagłady, przede wszystkim fotografię (G. Richter, C. Boltanski, B. Michajłow, Z. Libera)

Sprawozdanie z XXXV konferencji Association for Jewish Studies, Boston, 21-23 XII 2003

Autor stawia tezę, iż motyw Holokaustu będzie pojawiał się w literaturze hebrajskiej jako jedno ze stałych, podstawowych doświadczeń

Autorka zwraca uwagę na oryginalność i specyfikę Losu utraconego na tle dyskursu o Holocauście poprzedzającym publikację tej powieści (E. Wiesel i T. Borowski)

O kategorii stosowności w teoretycznych rozważaniach nad literaturą Holokaustu, rozumianej jako rodzaj odpowiedniości etycznej czy moralnego uprawomocnienia takich dociekań

Sztuka Jelinek jako żądanie przywrócenia w austriackiej pamięci zbiorowej godnego miejsca dla prawdy Shoah

Polemika z artykułem Doroty Krawczyńskiej zamieszczonym w tym samym numerze