Artykuły: Kazimierz Bartoszyński

Autor zwraca uwagę na wzrost zainteresowania problemem sarmatyzmu w badaniach dziejów kultury polskiej. W ramach tak wyznaczonej tematyki interesuje pewnych badaczy nie tyle sama „materia historyczna” powstających naówczas powieści, ile raczej specyficzność punktów widzenia, jakimi dysponują pisarze tego kręgu, inaczej mówiąc, struktury podmiotowości i ich dzieł. Autor analizuje tę problematykę na przykładzie twórczości Henryka Rzewuskiego, przyglądając się jej w kontekście najnowszego stanu badań.

Polemika z jedną z tez zawartych w książce Anny Burzyńskiej Anty-teoria literatury, Kraków 2006

O roli wskazówek autorskich w powieści Kuśniewicza: przejaw poważnej autorskiej interpretacji czy postawy ironicznej?]

Propozycja typologii czynności genologicznych ze względu na ich przesłanki i cele w perspektywie poznawczej i pragmatycznej

Recenzja. Michał Paweł Markowski, Nietzsche – filozofia interpretacji, Kraków 1997

Głos w dyskusji na temat granic interpretacji (zob. 1997 nr 6), domagający się sprecyzowania filozoficznych kontekstów pojęcia interpretacji i pytający o sens kategorii użyteczności

Recenzja. Andrzej Chojecki, Mowa mowy. O języku współczesnej humanistyki, Gdańsk 1997

Wieloznaczność i kontekstualizm Eco a niejednoznaczność i ludyczna życiowość Kundery

Recenzja. Olaf Kühl, Stilistik einer Verdrängung. Zur Prosa von Witold Gombrowicz, Berlin 1995

Autor falsyfikuje tezę o logicznej opozycyjności obu pojęć, zachowując użyteczność tej opozycji w sensie następstwa dwóch kolejnych formacji

Akceptacja podmiotowości w dziele literackim lub jej odrzucenie oraz filozoficzne motywacje obu postaw

Autor bada stosowalność pojęcia postmodernizm do literatury polskiej na przykładzie Miazgi Andrzejewskiego

Refleksje teoretyka literatury o bliskich mu kierunkach metodologicznych: fenomenologii, strukturalizmie, hermeneutyce i poststrukturalizmie

O literackości prac Fryderyka Skarbka – polskiego ekonomisty I połowy XIX wieku

Konfrontacja dekonstrukcjonizmu z postulatami nauk ścisłych oraz wynikające z niej wnioski

Autor zadaje pytanie o perspektywy rozwojowe polskiego literaturoznawstwa na tle przełomu metodologicznego roku 1960